Złota polska jesień

W pięknej szacie
Jakże kolorowa
Twoich uroków zazdrościć może
Każda miniona pora
Ty dla obrazów jesteś stworzona
Idziesz, barwisz, dodajesz kolorów…
Tu na przykład więcej czerwieni
A tu niech się może bardziej zazieleni?
I tak upiększasz, zachwycasz
Artystów – pięknie malują
Poetów – poezją dusze radują

Bo jesień jak miłość
Ma wiele barw i odcieni
Tworzy kobierce mięciutkie, kolorowe
Po nich stąpamy
A kiedy wietrzyk strąca z drzew kasztany
Chętnie je zbieramy
I wiesz urocza Jesieni
Co powiem ci?
Co tam szarugi, pochmurne dni
Za piękną jesień dziękujemy ci!

Maria Hoyer-Maryńczuk